Boy heet nu Neo. Alles wat meer even kan herinneren aan zijn vorige leven, is per direct verwijderd. Hij is losgemaakt van alles, letterlijk.Neo is meegegaan naar een opvang, daar hebben ze hem met transportbox en al uit de auto gehaald. Voor de kennel gezet en toen Neo in de kennel zat, de deur dicht gedaan. Hij krijgt tot donderdag voer en water, verder doen ze niks met hem.
Boy werd via Dieren In Nood bij ons onder de aandacht gebracht. 1,5 jaar oude blonde bouvierreu, waarvoor een nieuw thuis moest worden gezocht. Boy had nogal wat pech gehad met zijn 1e eigenaar. Die was hem na een jaar beu en wilde er van af. Via Marktplaats kwam Boy bij de 2e eigenaar terecht. Hier werd hij, zoals men van oudsher gewend was, aan de ketting op het erf gelegd. Boy was een bouvier die dit allemaal helemaal niet kon handelen. Hij had aandacht, (bege-)leiding en liefde nodig. Bij de 2e baasjes wilden ze hem best wel lief vinden maar door de situatie waarin hij werd gehouden, ontbrak helaas die wisselwerking. Boy ontspoorde. Verward, angstig, en verwaarloosd trof Bert Smallenbroek van kynologie Kolham hem aan toen hij Boy ging ophalen.
Er is een flink aantal gesprekken geweest met de dochter van de laatste eigenaren.
Het lot van Boy ging ook haar aan het hart. Zij was er ook van overtuigd dat er onder alle verwarring, angst en verwaarlozing een prachtige bouvier verscholen ging.
Wij hebben de mogelijkheden met haar besproken. We kwamen met de beste oplossing die we te bieden hadden: Boy in een veilige omgeving onderbrengen en onder supervisie van Bert plaatsen. We hoopten hem op die manier rust en bescherming te bieden, zodat hij kon veranderen. We wilden hem daarvoor de kans en de tijd geven. Mocht Boy niet (meer) in staat zijn om een verandering aan te kunnen, zo hebben we met de eigenaren afgesproken, dan zouden we Boy op een andere manier rust en bescherming geven. Door hem uit zijn lijden te verlossen.
Het zijn emotionele gesprekken geweest. Er is menig traantje gevallen. Door deze betrokkenheid bij Boy zijn wij overstag gegaan. Maar ook omdat we ergens stomweg geloofden dat hier meer gedaan kon en moest worden. We hebben een aantal mensen zonder meer bereid gevonden om samen met ons met Boy aan de slag te gaan. Het was een emotioneel, maar mooi proces. Een proces die hoe dan ook voor Boy tot rust zou leiden.
We zijn er eigenlijk „gewoon? ingedoken. Dat lijkt ondoordacht. Er kwam ook niet veel denkwerk aan te pas want het gevoel zei: GAAN!! En nee, dit doen we niet zomaar en niet voor elke bouvier. Maar voor Boy deden we het wel. Er was, bij iedereen die hier op zijn of haar eigen wijze bij betrokken is, een onverklaarbaar geloof en rotsvast vertrouwen dat we dit moesten doen. En dus hebben we het gedaan.

Op zaterdag 19 maart is Bert Boy gaan ophalen. Het was een enerverende situatie, en Boy werkte niet mee. Angstig als hij was in zijn oude situatie, werd hij hysterisch bij het idee in een bench in een auto te moeten stappen die hem Joost mag weten waar naar toe zou leiden. Het moest toch. De strijd die geleverd is door de mensen waar hij nog enig vertrouwen in had en die voor hem toch het beste wilden, was een heftige. Maar hij is uiteindelijk in de bench beland. Toen Boy eindelijk op zijn veilige, rustige, beschermde plaats was aangekomen, was iedereen die erbij betrokken was doodmoe en stijf van de stress.
Neo is onder narcose geweest. Het viel nog niet mee het ventje in slaap te krijgen, maar het is gelukt. Hij is gecheckt, geent en gechipt. Zijn vacht was op de rug zo vervilt, dat het in zijn huid ingevreten is. Hij heeft nu een fikse wond op de rug, maar het haar is er tenminste af. Neo gromt en bromt nog wel naar de mensen, maar hij bindt steeds verder in. Na gisteren heeft Bert besloten Neo nog even rust te gunnen en dinsdag met hem te beginnen met de training.
En toen kwam het geweldige nieuws dat Neo contact begint te maken met zijn verzorger en hem uitdaagt tot spelen. Bert kan dus eerder dan verwacht beginnen met trainen. Hij wil nu zoveel mogelijk mensen laten kennismaken met Neo, zodat hij zich niet alleen richt op  zijn vaste verzorger.
Neo doet het super. Neo liep afgelopen week los op het speelveld liep, dat Bert daar een aantal mensen tegen het hek heeft aangezet met het verzoek samen te babbelen en met de armen enzo te bewegen. Hij heeft ze allemaal voer in de handen gedrukt en wat denk je? Neo kwam bij iedereen voer halen en vond ze allemaal even leuk, lief en aardig ..... die jongen gaat zo snel ...
Bert is met zijn honden bij Neo op bezoek geweest. Neo het speelveld op, Famke erbij en spelen maar! Super. Toen Enzo erbij. Ventje, dus Neo moest wel even dominant er over heen hangen en het gaf wel een boel gegrom en gedoe. Voor alle zekerheid heeft Bert na 2 minuten Enzo er weer uit gehaald om de boel niet te laten escaleren. Hij vond het wel heel positief dat Neo er niet op af stormde om het beestje te slopen. Arme Enzo ... . Ze hebben Neo vervolgens op het speelveld gelaten en de andere honden op het speelveld ernaast gezet en dat vond Neo allemaal helemaal prima.
Iemand van de Bouviersupporters is zondag 3 april gaan kennismaken met Neo en zijn verzorger. Zij had natuurlijk via Bert al alles meegemaakt, maar toch is het in het echt wel even anders. Ze ontmoette een heel ontspannen, speelse, leergierige, nieuwsgierige blonde bouvier op het terras. Een bouvier die duidelijk stapeldol was op zijn verzorger. Omdat je weet hoe hij er nog maar twee weken daarvoor aan toe was, kan het niet anders of er schiet een brok in je keel en je krijgt kippenvel. In de eerste plaats vanwege Neo, die weer begon te genieten van het leven. Omdat zijn verzorger en Bert hem zo goed kunnen helpen. Omdat de opvang hem alle kansen gunt. Omdat ons aller gevoel toch de juiste bleek te zijn. Het was een wirwar van emoties en gedachten en de blijdschap en ontroering was enorm. Het leek alsof Neo helemaal klaar was. Dat dat niet het geval was bleek een uurtje later. Ze was met Neo iets te enthousiast aan het spelen en drong Neo ongemerkt in een hoekje. Hij voelde zich letterlijk in het nauw gedreven en haalde uit. Niet ernstig, maar hij haalde wel uit. En dat zijn nou de dingen die nog een punt van aandacht waren!
Op maandag 4 april is Bert weer verdergegaan met de training, samen met zijn verzorger. De heren hadden daags daarvoor beiden al aangegeven dat zij verwachtten dat Neo in de komende week zijn grenzen zou gaan opzoeken. Vooral bij zijn verzorger. Ze werden niet teleurgesteld in hun verwachting: Neo zocht zijn grenzen inderdaad op! Door te grommen, als zijn verzorger bij de bal kwam. Ook op andere momenten, met andere mensen, gromde Neo. Een tegenvaller? Beslist niet! Helemaal volgens het boekje. En op zich was het nog een goed teken ook, want Neo voelde zich vertrouwd en veilig genoeg om dit gedrag te vertonen! Super. Bert koos ervoor om Neo, als hij dit gedrag vertoonde, volledig te negeren en direct afstand van hem en zijn gedrag te nemen. Erg ongemakkelijk, sta je net je punt te maken als hond, loopt de andere partij weg alsof je niet bestaat! En de basistraining werd ingezet: Neo kreeg vanaf vandaag les in de basiscommando s en het aan- en afdoen van de riem. Eindeloos ...De basiscommando's 'zit', 'blijf', 'af', 'volg' werden met Neo eindeloos herhaald. Ook het aan- en aflijnen. Niet alleen door Bert zelf, maar ook door andere mensen, zodat Neo leerde de basiscommando's van iedereen te accepteren. Als hij de basiscommando's goed opvolgde, en het aan-/aflijnen en wandelen goed volbracht, werd Neo beloond met aaien en snoepjes. Ging er iets niet goed, dan werd hij even genegeerd en begon het weer van voren af aan. Ging het dan wel goed, dan kreeg Neo een beloning. Er werd absoluut op geen enkele wijze druk op Neo uitgeoefend!
Op donderdag 6 april ging de training weer verder. Neo was nog steeds her en der lekker aan het uitproberen hoe ver hij kon gaan. Niet ver, want die kans werd hem dus niet gegeven. Verdorie! Bert koos voor deze aanpak omdat hij wilde dat Neo zonder conflicten vanuit zichzelf zou leren hoe hij met mensen samen moet werken. Wil je met me spelen, wandelen, samenwonen? Dan beloon ik je met liefde, aandacht, wandelingen, koekjes! Wil je een conflict met me aan? Dan negeer ik je. Op deze manier leert Neo na te denken, en zelf de conclusie te trekken dat het leven met de mens een stuk aangenamer is als je je zelf ook inschikkelijk opstelt. De basiscommando s werden steeds weer herhaald. Op de vraag waarom Neo op sommige punten toch niet even onder druk werd gezet antwoordde Bert: omdat ik zijn baas niet ben en ook niet zal worden. Ik moet er voor zorgen dat hij in algemene zin met iedereen overweg kan en iedereen in beginsel vertrouwt in plaats van wantrouwt. Zijn echte baas zal straks de regels duidelijk stellen omdat hij daarmee gaat samenleven.

De dag daarvoor kwam er een prachtig mailtje binnen, eigenlijk maar heel kort maar aanleiding voor een voorzichtig gejuich binnen de gelederen: mensen met ervaring met  lastige  en ook nog blonde bouviers hadden Neo op de site gezien en hadden interesse. Eigenlijk was het niet veel meer dan dat, maar we waren blij! Ook omdat ze  om de hoek  bij de opvang van Neo bleken te wonen. Dat verzin je van tevoren echt niet! We hebben de mensen in kwestie gebeld en over en weer klikte het in theorie. Vrijdag 15 april komen ze kennismaken. Als dat allemaal ook goed verloopt, kunnen ze meteen meedoen in de training van Neo. Dat verzin je van tevoren echt niet ....
De nieuwe eigenaren kwamen kennismaken met Neo. Bij de eerste kennismaking werd de nieuwe eigenaren gevraagd vooral contact te maken met Neo, zonder daarbij enige vorm van druk uit te oefenen (door middel van bijvoorbeeld enthousiast knuffelen, flink aanhalen). Gewoon kalm kennismaken, geen verdere poespas. Het verliep uitstekend!
Neo kreeg van Bert benchtraining. De bench in kwestie kende Neo nog wel .. daarmee is hij van zijn vorige eigenaren naar de opvang verhuisd, en hij heeft zich hevig verzet toen hij de bench in moest. De associatie van Neo met de bench was dus niet echt positief. Het kan maar zo zijn dat Neo in zijn toekomstige leven nog wel eens in een bench moet, als hij meegaat in de auto bijvoorbeeld. Het is dus belangrijk dat de negatieve associatie van Neo met een bench wordt omgezet in een positieve associatie. Bert is met Neo en de bench in kwestie aan de slag gegaan met het volgende resultaat!
De nieuwe eigenaren hebben al een hond, een fox terriër van inmiddels al weer 14 jaar oud. De eerste kennismaking tussen beiden vond plaats in de opvang, op een afgesloten terrein. Voor de zekerheid kreeg Neo een muilkorf om, zodat hij in elk geval geen schade toe kon brengen. Na een heel korte schermutseling tussen de fox en Neo, kwam het negeren van elkaar. Gevolgd door de acceptatie van elkaar. De tweede ontmoeting van de beide honden vond plaats buiten het terrein, en het verliep probleemloos!
Terwijl de fox madam een lekker rustig plekje had opgezocht in de kennel die op het speelveld stond, zijn de nieuwe eigenaren heerlijk met Neo aan het spelen. In de kennel op de achtergrond bemoeit een andere hond zich luidruchtig met de zaak, maar Neo besteedt er totaal geen aandacht aan ... super!! Tijdens deze ontmoeting heeft Bert de mensen gevraagd om meer druk op Neo te leggen. Lekker met hem spelen, bal afpakken, stevig knuffelen en vooruit, er ook eens even dominant over heen hangen. Hij vroeg hen leiding te geven aan Neo, maar dan wel zonder enige vorm van agressie toe te passen. Neo vond het geweldig!!!
Zoals jullie hebben kunnen lezen hebben zich al snel serieuze geïnteresseerden gemeld voor Neo. Op de filmpjes hebben we de kennismaking kunnen volgen, en kunnen zien hoe vertrouwd ze met elkaar raakten. Leiding konden geven en hem enigszins onder druk konden zetten. Omdat dit allemaal zo goed ging, mocht Neo afgelopen vrijdag naar zijn nieuwe baasjes. Hij zou een nachtje blijven slapen om zodoende ook zijn nieuwe omgeving te leren kennen. En zodat de nieuwe eigenaren er zelf ook een gevoel bij zouden krijgen, hoe Neo bij hen in huis functioneert. Dan zou Neo nog een weekje naar de opvang voor de verdere training en dan definitief worden herplaatst.

Op zaterdag werd Neo, geheel volgens afspraak, weer naar de opvang gebracht. Onderweg bedachten de nieuwe baasjes zich dat dit niet goed was: de logeerpartij verliep zo volgens wens, dat ze Neo helemaal niet terug wilden brengen .... Ze hebben Bert gebeld en hun idee voorgelegd. Bert kon zich alleen maar van harte aansluiten bij deze beslissing, dus met ingang van zaterdag 7 mei 2011 is Neo definitief thuis ... Exact 7 weken nadat hij bij de vorige eigenaren is opgehaald, na 7 weken van herstel, begeleiding en training, is Neo zover dat hij bij zijn nieuwe baasjes mag gaan wonen.

Wij zijn allemaal ontzettend betrokken en ook ontroerd geweest vanwege het proces dat Neo heeft doorgemaakt. Het was in eerste instantie erg verdrietig maar binnen 2 dagen kwam de omslag naar verbetering. Daarna ging het alleen maar bergopwaarts.

Wij hebben natuurlijk met de oude baasjes van Neo gesproken: ook zij waren erg ontroerd toen zij hoorden dat Neo bij zijn nieuwe baasjes is ingetrokken ... Wij zijn ook blij voor hen dat wij hen dit nieuws konden brengen. Zij worden ook beslist op de hoogte gehouden van de verdere ontwikkelingen van Neo!

Wij wensen de nieuwe eigenaren heel veel plezier toe samen met Neo. Ze zullen beslist nog werk aan het ventje krijgen, maar de goede wil, ervaring en het geduld is er om samen met Neo er wat moois van te maken. En Neo wensen we het aller-, allerbeste toe! Hij heeft een paar superbaasjes getroffen en zijn kans met alle vier de poten aangegrepen. Wij zijn super trots op Neo, op zijn vermogen tot herstel, te durven vertrouwen op de mens en zijn wil om samen te wonen en te werken met zijn baasjes.

Neo, we hebben om je gehuild en gelachen, je hebt ons ontroerd en geraakt tot op het bot. We wensen jou een lang, fantastisch, gezond, gezellig en plezierig leven toe met je nieuwe baasjes en alle andere dieren die je daar om je heen hebt. Je hebt het allerbeste weten te vinden wat je verdient en het is je van harte gegund!
Afgelopen donderdag zijn Bert en een aantal mensen bij Neo geweest ... wat heeft dat manneke het naar zijn zin daar, het is gewoon super! Hij heeft echt een prachtig thuis gevonden, met mensen die tijd, moeite, geduld en aandacht in hem willen steken. Ze hebben een prachtig rustig stuk voor hem gecreëerd waarbij hij zelf heerlijk rond kan lopen, de paardjes en de geitjes kan zien en een rustig plekje kan zoeken als hij dat wil. Vanuit deze basis zal Neo steeds meer worden meegenomen naar het verkeer, andere prikkels die hij buiten allemaal kan tegenkomen, dit onder begeleiding van zijn nieuwe baasjes. Zij zijn van meet af aan erg duidelijk tegen Neo, zodat hij leiding krijgt waar hij zoveel behoefte aan heeft.

Iemand had wat lekkers voor hem meegenomen. Hij kreeg een grote kauwstaaf, nam die aan en ging met het ding liggen ravotten ... hij slingerde het ding heen en weer, vrat eraan, liep er van weg, dook er weer bovenop ... wat een plezier! Heb je gezien in het eerste filmpje hoe hij het bezoek toentertijd begroette ... gisteren werden wij drieën keurig begroet aan de zijde van zijn nieuwe vrouwtje.

Je merkt dat de basis is gelegd, maar dat er van daaruit beslist verder moet worden gewerkt aan en met Neo. Hij is bang voor dingen maar gelukkig zijn de nieuwe baasjes heel duidelijk met hem. En hij laat zich heerlijk knuffelen en hij kan erg lekker tegen je aan leunen ... Hij herkende het vrouwtje niet meer toen ze onder de douche vandaan kwam, toen moest ze echt even zeggen dat zij het was. Neo heeft dus nog veel te leren maar hij wil graag, en samen met zijn nieuwe baasjes gaat hem dat lukken!


Nog een filmpje van Neo en zijn nieuwe baas in zijn nieuwe thuis
Neo in zijn nieuwe thuis
NEO

  14-12-2009   -   18-08-2012
18-8-2012 kregen wij een heel triest telefoontje: Neo is vanmorgen overleden.

Hij heeft een acute hartstilstand gehad.

Neo was eindelijk zover dat hij een normale hond was geworden en dat nu het moment kwam om nog meer van hem te genieten. Helaas heeft dat niet zo mogen zijn. Gelukkig was iedereen thuis en weten ze dat Neo geen pijn heeft geleden. Hij was nog lekker meegeweest naar de geitjes om te voeren en had even daarvoor nog gedold met de kat
( wat ze nooit voor mogelijk hadden gehouden ) hij viel geen vreemden meer aan, ging lekker mee op de wandeling, ook met andere honden....

Wij wensen de baasjes heel veel sterkte met dit zware onverwachte verlies!



Neo, onze mooie Boef, is niet meer

Zaterdag 18 augustus, 8.00 gaat de wekker. Het belooft een warme dag te worden en we maken wat plannen voor de dag. Gewoon lekker buiten zijn, een beetje motor rijden. Eigenlijk een mooi laatste weekend van de zomer. En het was mooi want we zijn naar Italie geweest.  Op zich niets bijzonders, maar wel bijzonder dat Neo het voor het eerst drie weken zonder ons moest stellen. De ouders van Evelien zullen voor alle dieren zorgen en dus ook voor Neo! En dat was fantastisch gegaan. Meneer liep zelfs los met Opa mee naar de brievenbus zonder van zijn zijde te wijken.

Maar terug naar 18 augustus: na het opstaan hebben we altijd de vaste rituelen, Ronald “doet” de dieren en Evelien en Linda “doen” zichzelf. Neo ligt al te wachten op de Deel om te helpen! Eerst gaan we altijd naar de geiten. Neo heeft de taak vooruit te rennen en de geiten te waarschuwen dat Ronald er aan komt.  Hij komt aanstormen zoals alleen een bouvier dat kan. Een stofwolk met veel herrie en het gaat eigenlijk nergens over. Zo ook deze ochtend. Hij mag niet mee de wei in, want er is een geit bij die best wel eens zin heeft in een confrontatie. Neo blijft dan om de wei heen rennen. Blijkbaar had dat rennen zijn darmen geprikkeld want er moest tussendoor nog even een flinke bolus gedraaid worden…..

Op het moment dat ik het hek op slot zet hoor ik een hard gorgelend geluid achter me. Ik kijk om en zie Neo in totaal verkrampte toestand in een soort sprong waarna hij helemaal slap op de grond valt. Ik ren naar hem toe en hij maakt nog wat schokkende bewegingen. Ik probeer hem erbij te houden en roep Evelien en Linda. Linda belt meteen de dierenambulance en Evelien en ik proberen er het leven weer in te krijgen. Maar niets, helemaal niets meer. Hij is helemaal slap, zijn hart staat stil hij ademt niet meer, zijn tong is helemaal blauw…..Alles duurde nog geen 1 minuut.
En 10 minuten later staan we met de buurman, met wie hij een hele goede band had, afscheid te nemen bij de dierenambulance.

En daarna: wat een verdriet. Het hele huis inclusief de buurman in tranen. En die verschrikkelijke leegte op de Deel en op het erf achter ons huis. Dat was zijn terrein en aanwezig was ie!  En het ging zo goed met hem. Geen fietsers meer najagen, goed onder commando blijven bij vreemd volk, een band aan gaan met meer mensen dan alleen zijn bazen. Het is gewoon oneerlijk. Hij had echt meer verdient dan dit.

Wij willen langs deze weg ook nog eens iedereen bedanken. We begrepen van Jantina dat Neo nogal wat volgers op internet had. Dat doet ons goed. Moeilijk kon hij zijn, maar hij wist je altijd weer te winnen met zijn aanhankelijkheid en prachtige oogopslag. Hij ging door het vuur voor ons en wij voor hem!  Ondanks het vreselijke gemis zijn we ook dankbaar naar de mensen die hem zover geholpen hebben dat hij bij ons kon zijn: de bouviersupporters, Jantina, Bert en de mensen van het pension in Winschoten.

Linda, Evelien en Ronald


Neo,

Mijn eerste bouvier om te heropvoeden en te laten zien of ik staat ben om een hond een kans te geven op een beter leven.
Het heeft veel tijd, energie, geduld gekost van Reint (medewerker pension
Winschoten) die hem een goede start heeft geven, en Evelien en Ronald die hem in huis hebben genomen om hem een leuke toekomst te geven.

Beelden schieten voorbij dat ik hem van de ketting haal en dat hij probeert
mij een stuk uit het been te bijten.
Net als het beeld van de laatste keer dat ik samen met Jantina en Evelien
hem aan het trimmen ben, ravottend op de grond alsof het mijn beste maatje
is.

Bijzondere herinneringen die ik niet snel zal vergeten.

Met dank aan iedereen die zich in zet voor een nieuwe goede toekomst voor onze trouwe viervoeters.

Bert Smallenbroek



Het verhaal over de training van Neo kunt u hier onder lezen



Maart 2011
Stichting
Bouviersupporters
Bemiddelt bij het herplaatsen van Bouviers
© Stichting Bouviersupporters 2010 - 2023